Adekwatnie rozwinięta percepcja wzrokowa jest niezbędna w procesie czytania i pisania. Jest to zdolność do rozpoznawania i rozróżniania bodźców wzrokowych oraz do ich interpretowania w odniesieniu do poprzednich doświadczeń. Związana jest ona z nieprawidłowym działaniem analizatora wzrokowego i może objawiać się m.in. myleniem liter o podobnym kształcie (a-o, l-t-ł, m-w-n), myleniem liter podobnych ale o różnym kierunku (b-p-g-d, m-w, n-u), gubieniem elementów graficznych liter (ogonki, kreski, kropki), błędami ortograficznymi. Deficyty percepcji wzrokowej często są symptomatyczne dla dysleksji.
Poniżej znajdziecie ćwiczenia, które pomogą dziecku rozwijać percepcję wzrokową i doskonalić już nabyte umiejętności w tym zakresie:
- wyszukiwanie identycznych przedmiotów na obrazku,
- łączenie kropek wg wzoru,
- kolorowanie wg wzoru,
- wyszukiwanie elementów na dwóch obrazkach różniących się pewnymi szczegółami,
- układanie w całość pociętych obrazków, plakatów, widokówek,
- układanie puzzli,
- labirynty,
- domino,
- wyszukiwanie elementów, z których zbudowany jest dany przedmiot, figura geometryczna, kolorowanie tych elementów,
- nawlekanie, przekładanie, budowanie z klocków,
- kalkowanie, rysowanie po śladzie,
- odtwarzanie wzorów z koralików (np. Pyssla),
- wskazywanie przedmiotów na obrazku,
- określanie stosunków między przedmiotami (na lewo, na prawo, w górze, ponad, obok itp.),
- rozpoznawanie liter podobnych pod względem kształtu i różnicowanie ich,
- odrysowywanie przez pergamin od prostych kształtów do bardziej skomplikowanych aż do kopiowania rysunków z coraz większą ilością elementów,
- obrysowywanie konturów figur, liter – zamalowywanie, zakreskowywanie,
- przerysowanie prostych figur i kształtów (w oparciu o prezentowany wzór lub z pamięci).
Pracując z dzieckiem pamiętajmy, by dostosować trudność zadań do możliwości i potrzeb dziecka – inaczej bowiem będziemy ćwiczyć z przedszkolakiem a inaczej z uczniem szkoły podstawowej, u którego zdiagnozowano dysleksję. Starajmy się w taki sposób dopasowywać ćwiczenia, by były one urozmaicone oraz by stanowiły dla dziecka wyzwanie, które jest wystarczająco interesujące, ale z którym jest w stanie sobie poradzić. Jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości na temat tego, jak dopasować ćwiczenia do aktualnych potrzeb dziecka pamiętajcie, że zawsze możecie skorzystać w tym zakresie z pomocy psychologa lub pedagoga, który na postawie diagnozy zaproponuje adekwatne oddziaływania.
Anna Karcz – psycholog, terapeuta pedagogiczny
Bibliografa:
Frostig M., Horne D. (1989). Wzory i obrazki. Program rozwijający percepcję wzrokową. Poziom podstawowy (podręcznik). Warszawa
